Limburg Roots Festival Elckerlyc St-Lambrechts-Herk zaterdag 23 september 2017 reporter & photo credits: Freddie info artist: Shakedown Tim & The Rhyhtm Revue - Black Cat Biscuit - Ine Tiolants info club: Elckerlyc Live © Rootsville 2017

De herfst is begonnen en zo komen ook de 'Indoor Festivals' eraan. Diegene die in Limburg de debatten openen zijn de mensen van 'Elckerlyc Live'. Johny L'Hoyens en zijn kompanen zetten op zaterdag 23 september de deuren open van het CC Elckerlyc voor hun 3de editie van het 'Limburg Roots Festival'. Op de affiche vandaag staan drie namen ingevuld en twee ervan doen volgende maand mee aan de finale van de 'Belgian Blues Challenge' die zal plaats vinden in het CC Palethe Overpelt op zaterdag 21 oktober. Voor 'Shakedown Tim & The Rhyhtm Revue' en de Limburgse formatie 'Black Cat Biscuit' kan je stellen dat dit vandaag een generale repetitie wordt. Diegene die de spits zal afbijten vanavond is ook meteen eentje van uit de buurt, met name Ine Tiolants.

We weten nog goed toen Ine nog Ineke was en een ganse MOD te Hasselt even de adem wist af te snijden. Dit is al lang verleden tijd en deze jonge dame is sindsdien heel wat geëvolueerd is haar muziek. Ine Tiolants staat er nu al staat ze nog op een crossroad wat betreft muziekkeuze. Zo zou ze tegen de jaarwisseling naar buiten komen met een eigen band iets wat ik al jaren als suggestie opteer. Na passage op diverse radio stations zoals 'MNM' staat hier een jonge dame die sterke covers met een eigen arrangement nog meer eer weet aan te doen. Even een moment van stilte alvorens St-Lambrechts-Herk hier vandaag getroffen wordt door orkaan Ine.

Hier in 'CC Elckerlyc' gooit ze meteen alle registers openen met een medley van Cash en Hank Williams Jr. en met een fusion van 'Ring of Fire' en 'Jambalaya' zijn we allen meteen 'true believers'. 'Papaoutai' van onze eigenste Stromae is van het begin al één van haar favorieten geweest en zo laat Ine horen dat het niet altijd de Engelse taal hoeft te zijn om te imponeren. Nee, zelfs de Nederlandse taal komt er aan te pas met onder meer Gorki's Mia. Een paar jaar geleden bij het opkomen van Nathaniel Rateliff ging ze onmiddellijk aan de haal met diens 'I Need Never Get Old'. Nadien vertelde ik haar als Rateliff-adept dat een ander arragement haar mischien beter zo af gaan en ja deze jonge dame luisterde eens, en zie het werkt...meaning what she said and mean it to me, un grand bisou ;-)

Na Cindy Lauper krijgen we nog een heerlijke medley als outswinger met uiteraard een overdosis Cash, iets wat we trouwens allemaal leuk vinden. Ons oudjes weet ze ook in te pakken met een infuus van pure rock 'n roll en na Denver's zijn 'Coutry Roads' met enig reggea allure krijgen we ook nog een bisser als toetje en aan deze 'Proud Mary' zeggen we nog knap...time to take it to the next level now.

Buiten Limburg zijn deze 'Black Cat Biscuit' nu nog net geen wereldsterren maar daar zo op korte termijn wel eens verandering in kunnen komen. Wie weet staan ze volgend jaar niet in maart ergens op een podium in 'Hell', want dit is de plaats waar op 16 en 17 maart de 'European Blues Challenge' door zal gaan. We volgen deze Limburgse formatie nu al een tijdje en hebben Bart ‘Yasser’ Arnauts en zijn blues bro's duidelijk zien groeien. Verder bestaan deze 'cats' nog uit harper Mark Sepanski, guitarslinger Stanley Patty. De ritme sectie bestaat uit Patrick ‘Pat Alley’ Indestege en drummer Jeff ‘junior’ Gijbels.

Toen ze vorige maand nog 'Oetslovenblues' wisten plat te spelen verwachten we vandaag natuurlijk niets minder en na een obligate muzikale intro gaan ze meteen door op hun elan. I don't know, but this is it. Eén van de sterkere punten van deze 'Black Cat Biscuit' is dat je tijdens hun concerten hoegenaamd geen covers mist. Met een degelijke bagage aan eigen 'originals' voel je haast dadelijk dat deze katjes uit het juiste hout gesneden zijn. Na een tearjerker zien we een 'BV' van Limburg de zaal betreden in de persoon van Karel Phlix. Nu ja hij woont hier maar op een steenworp vandaan maar toch heeft zijn bezoek aan dit 'Limburg Roots Festival' nog een ander doel.

Al bouwer en ontwerper van de 'Guttlin Handcrafted Originals' komt hij hier vanavond zijn nieuwste creatie bewonderen. Bassist Patrick Indestege heeft namelijk de degelijke kenmerken leren kennen van dit Belgisch gitaarmerk en besloot zo er eentje te laten bouwen, een elektrische basgitaar die vanavond zijn première kent. Nu Stanley en Bart nog overtuigen. Ondertussen gaan ze verder op op hun elan en dit is een mix van heerlijk gitaarrifjes, knap neergepende teksten aangestuwd door de stomende Mississippi saxofoon van Marc en de jungle drums van Geoffrey. Van oerdegelijke boogie tot shakin' shuffles, deze 'Black Cat Biscuit' zitten op kruissnelheid and the're ready!

Afsluiter van dit 'Limburg Roots Festival' is zonder meer ook een kanshebber op de finale van de 'EBC' in Overpelt. 'Shakedown Tim & The Rhyhtm Revue' komt uit het Antwerpse en zijn na hun succesvol album 'Hard To Catch' dat werd 'geproduced' door Nico Duportal naarstig aan het werk aan een opvolger. Wellicht krijgen de aanwezigen hier al een voorsmaakje van enkele nieuwe nummers die op dit nieuwe album zullen verschijnen. Naast Tim Ielegems aka Shakedown Tim zien en horen we nog Boss (upright bass), Dennis Tubs (drums) en Bart Stone (sax).

Deze 'Shakedown Tim' ziet er niet meteen uit als een Boomse houthakker maar heeft nog steeds iets van een kwajongen in zich al draait hij al aardig wat jaartjes mee in onze eigenste blues scène. In zijn vorig blues leven ontstond er een band met de nu reeds 71-jarige harper James Harman. Die 'band' leverde een jarenlange vriendschap op wat ze nu gaan vereeuwigen in het opnemen van een plaat. Te verwachten in het voorjaar van 2018.

'Shakedown' is hun muzikale intro en daarmee zijn we vertrokken voor een swingend einde van deze toch wel succesvolle editie van 'Limburg Roots Festival'. Met hun album 'Hard To Catch' bevestigde Tim Ielegems ook welk een getalenteerd songwriter hij wel is en vandaag kunnen de inwoners van dit dorpje en omstreken zich er ook van vergewissen, en zie ik niet onmiddellijk enkele dames bewegen op 'Wiggle Woggle'? Een bewijs dat ze hier in Limburg niet dadelijk moeten staan drinken om een feestje te bouwen maar al voldoende hebben aan degelijk swingende rhythm 'n blues.

Ondersteund door de strakke ritme sectie met Dennis en Boss weet 'Shakedown Tim' iedereen hier te overtuigen van zijn talent met nummers als 'How Long' en 'Bad Habbit'. Een slechte gewoonte is het niet om je te laten inpalmen door deze heerlijk aanvoelende muziek waardoor meteen enkele aanwezigen zich ook nu aangetrokken voelen door 'de' blues. Iets wat eigen is aan deze 'Rhyhtm Revue' zijn de honkende grooves van Bart's saxofoon. Zelfs zijn doordringende tonen uit de baritone brengen hier meer dan voldoening. Het verhaal rond het zinkende schip hebben we al meermaals kunnen horen dus kijken we al uit naar de rode oortjes van 'Take Off Your Clothes', so we're feelin' good after this wild Calypso night...CU in 'Hell'!

more and larger pics on